هم اکنون بزرگترین شرکت‌های دنیا، برتری اصلی خود را نه در دارایی‌های انباشته ناشی از کارخانجات و حتی بازارهای بزرگ، بلکه در “دانش در جریان فرآیندهای خود” کسب نموده‌اند.

در دسته‌بندی که از سوی صاحبنظران کسب‌وکار ارائه می‌شود؛ دهه ۱۹۸۰، دهه جنبش کیفیت (تأکید بر این که برای دستیابی به کیفیت بهتر، همه کارکنان باید از قدرت فکری خود بهتر استفاده کنند)؛ دهه ۱۹۹۰ ، دهه مهندسی مجدد( استفاده از فناوری برای بهبود فرآیندهای کسب‌وکار و کاهش هزینه‌ها)؛ و دهه ۲۰۰۰، دهه مدیریت دانش لقب گرفته‌است

تنها مزیت رقابتی سازمان‌ها در قرن 21 « به آنچه که آنها می‌دانند و چگونگی به کارگیری آن » برمی‌گردد. مزیت‌های ناشی از توجه به دانش پایدار هستند، زیرا هم سود بیشتری عاید شرکت می‌کنند و هم می‌توانند به صورت رویه‌ای خاص ادامه یابد. برخلاف سرمایه‌های مادی که درصورت استفاده، از ارزش آن‌ها کاسته می‌شود. امّا ارزش سرمایه دانش همراه با استفاده‌ای که از آن می‌شود، افزایش می‌یابد

سازمان‌های هوشمند پی برده‌اند که دانش، ثروت و دارایی است (شاید تنها ثروتی است که در طول زمان رشد می‌کند) و استفاده و مهار مناسب این ثروت، آن‌ها را توانمند می‌کند و تا در هزاره جدید به طور مستمر رقابت کنند و خلاق و نوآور باشند.

.

هدف کلی مدیریت دانش افزایش کارآمدی و ماندگاری سازمان‌ها است؛ خواه آن سازمان تجاری، خواه دولتی، خواه یک کشور یا حتی یک فرد باشد. هدف مدیریت دانش به طور ساده این است سازمان یا فرد با مجموعه اقدامات که انجام می‌دهد، ابزارها و تکنیک‌هایی به کار می‌برد بتواند سرمایه دانش را به ارزش تبدیل کند

هدف از این وبینار کمک به کارکنان، کارشناسان سازمان‌ها برای پی‌بردن به ماهیت و ارزش دانش سازمانی نهفته در زوایای تجارب آن‌ها و نیز یاری‌رساندن ‌به آن‌ها در مسیر ثبت و مستندسازی این تجارب است. این وبینار تلاش می‌کند تا با توضیح مفهوم مدیریت دانش، نقش آن در سازمان‌ها و تأثیرش در بهبود روند کاری، فرآیندهای اصلی مدیریت دانش، چگونگی تبدیل سازمان‌ها و کارکنان را به سازمان‌ها و کارکنان دانش‌محور بررسی نماید